பிறப்பெதற்களித்தாய்

பிறர் வலி வாங்கிடலாகாது அவர்தம் துயரம் நீக்கிட இயலாது
வெறும் வார்த்தையிலே வாழுமிந்த

பிறப்பெதற்களித்தாய்

உயிர் யாவும் ஓரென படைத்து பின்னதில் உருவம் பல வடித்தே அதற்குள் ஏன் பிரிவெனும் உயர்வளித்தாய்

ஓர்நாள் அனைத்தும் மரித்தே மண்ணாகும் என்பதை வகுத்தும் மனமதனில் தீரா ஆசைதனை அழியாதேன் நிதம் வளர்த்தாய்

இங்கெதும் நிலைக்கும் சக்தியற்றதெனும் உண்மைதனை மறைத்தே காலமே எனை உனக்குள் மீளா சிறைவைத்தாய்

அதை நினைத்தே சற்று நகைத்தே கடந்திட
கற்பதில் இங்கேதும் புதிதில்லை காண்பது யாவும் கானலென்று சத்தியம் உரைத்தாய்~~~

- வித்யாசன்